Każdemu z nas przydarzają się sytuacje, które wywołują stres. Złoszczenie się i okazywanie gniewu nie jest tylko domeną zbuntowanych nastolatków i dorosłych, ale również dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym. Jakie błędy najczęściej popełniają rodzice kiedy w dziecku budzi się mały buntownik? Jak reagować na złość u małego dziecka? Radzi psycholog dr Anna Walasek-Bojanowska z poradni psychologicznej „Strefa Myśli”
Złość u dziecka – błędy i dobre praktyki
W radzeniu sobie ze złością pomóc powinni rodzice oraz nauczyciele. Należy pamiętać, że złość dla dziecka jest bardzo silnym uczuciem, z którą większość przedszkolaków i uczniów szkół podstawowych sobie nie radzi. Jednym z największych błędów rodziców i wychowawców w przypadku gniewu u dziecka i powiedzenie: „nie złość się”. Taki komunikat zostanie zrozumiany przez dziecko jako zakaz wyrażania własnych uczuć. Pierwszą reakcją opiekuna w chwilach zdenerwowania dziecka powinno być nazwanie uczuć. Krótkie „widzę, że się złościsz” albo „widzę, że bardzo cię to denerwuje” to dobry początek, ponieważ dziecko czuje się w takiej sytuacji po prostu zrozumiane i akceptowane.
Kolejnym błędem, który często popełniają rodzice jest przyzwolenie na wyładowanie swoje gniewu przez dziecko. Jeśli złośnik niszczy własne zabawki lub inne przedmioty i krzywdzi innych kopiąc i bijąc, należy natychmiast reagować. Rodzic w takiej sytuacji powinien odebrać zabawki i przedmioty, a w przypadku jeśli dziecko próbuje krzywdzić innych – odseparować go, przytrzymać i przeczekać najgorsze chwile. – Dziecko ma prawo do złości, ale nie ma prawda do niszczenia i nie ma prawa do krzywdzenia innych – tłumaczy psycholog, Anna Walasek-Bojanowska.